gönül isterdi ki bir tanem
geride anılarla yaralı bir kalp ile
cemaline hasret gözlerle/
sensizliğe mahkûm karanlıklar
bırakıp ta gitmeyeyim.
ama ne çare gönül
kaderde bu Dünya dan
sessiz sedasız ayrılmak varmış
arkada yüreği yaralı bir ana
gözleri yaşlı dostlar ile
hüsran dolu günler bırakmak varmış
ben de isterdim elbet
sevgiyle dolmuş bir yürek
aşkımızı tüm Dünya’ya
içten bir sesle haykırmak
senli mutlu günlere
hasret kalarak gitmemek.
ama ne çare gönül
kaderde bu Dünya dan
sessiz sedasız ayrılmak varmış
arkada yüreği yaralı bir ana
gözleri yaşlı dostlar ile
hüsran dolu günler bırakmak varmış
ölmek de varmış be gülüm
doymadan sevgiliye
doymadan sevgiye
ölmek de varmış be gülüm/
ölmek
yapayalnız gömülmek!
Kayıt Tarihi : 14.10.2005 11:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!