Güneş doğarken ben batıyordum
Yıldızlar çoğalırken ben azalıyordum
Karanlık artarken
Mum ışığı aydınlatıyordu yüzümü,
Kağıdı, ellerimi
Aydınlatıyordu...
Hüzünlü şeyler benden mi uzaklaşıyor?
Hayali kaldı ayrılık dedikleri buymuş,
Doğarken her sabah yeniden yeni
Yalnızlıklara
Yorgunluklara ve kırgınlıklara,
Yıllar geçtikçe senden daha da uzak ve
Sizden daha da kopuk bir hal alıyor
Hayat...
Kerem DuranKayıt Tarihi : 21.9.2005 15:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!