Ağaçlar yere gölgeler sermiş,
Batar da güneş düşer ayrılık.
Akarak büyür uzar ırmaklar,
Kavuşur denize düşer ayrılık.
Varılır bir yere yakın ve uzak,
Gurbette sineye düşer ayrılık.
Azrail gelir hıçkırır ruhlar,
Alır da birini düşer ayrılık.
Kayıt Tarihi : 15.3.2005 16:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Arif Bük](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/03/15/ayrilik-229.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!