Yılın son demlerinde bir aralık gecesiydi,
Dilime gam düşmüştü, gözlerime hüznün hazanda.
Dünyanın en uzun gecesinde mevsim beyaza hasret,
Kaldırımın üstünde, suskunluğun tam da ortasında.
Kalbim üşür, hapsolurum; başlarım sensizliği yaşamaya,
Unutulmuşluğuma kar yağar, zindanın kapısı aralık.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta