Yine ayrılık,
Yine veda.
İçimizde;
hüzün,
Burukluk,
Acı var.
Kim bilir kaç kere;
Vedalaşıp buluştuk burada.
Gidenle ayrılık,
Gelenle vuslat,
Yaşadık burada.
Acı ve sevincin odak noktası.
Ayrılık ve visal girift olup
Geçmiş iç-içe.
Sevgililer gününde,
Yardan ayrılık var.
Gurbet, vatanımız
Sılamız ise, gurbet
oldu bize.
Gitsek ayrılık,
Gelsek ayrılık.
Ayrılıklar,
Gözümüzden sıza-sıza
Göl olmuş kalbimizde.
Velhasıl;
Ayrılık acısı,
Çifte kavrulmuş içimizde.
Burukluk;
Lime-lime dokunmuş hücrelerimize.
Hüzün;
Derya olmuş ruhumuza
Bu gün,
Dünden ayrılık.
Yarın,
Bu günden ayrılık.
Çocukluk,
Ana rahminden ayrılık.
İhtiyarlık,
Gençlikten ayrılık.
Ölüm;
Ayrılıkların sonu
Yada başlangıcı.
Gece;
Gündüzün habercisi,
Kış;
Baharın müjdecisi.
Tohum,
Çürümeden filizlenmez.
İnsan,
Tohum misali,
Toprağa düşünce
Baki alemde çiçek açar.
Son ayrılık;
Ya bitmeyen
Vuslatın,
Yada ezanın başlangıcı.
Yarab!
Efendimiz
Başımızın tacı,
Gecemiz,gündüz
Kışımız, bahar
Etrafımız çemenzar
Olsun
İnşallah.
13.02.2014 - ANKARA
Yunus Yılmaz 6Kayıt Tarihi : 30.8.2014 04:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!