Ayrılık Şiiri - Arıkan Akar

Biz bir ikilemiz
Tanrı’ nın kucak açtığı bozkırda
Sürgün yemiş avuç içlerimiz
Ne sevişgendir şakaklarımız sonbaharda
Sessizliğin tam ortasında bir keder
Bir hüzündür ter,tenimize yapışmış
Bir mevsimdir ömrümüzden geçen

Biz bir şiiriz , sulara karışan
Bir tarihiz,Zagros’ un dağlarına uzanmış
Dört yanımız ,çok eski bir şarkının adı
Şehirler hep beyazdır,efkarlı terminallerde
Yollar hep yarısıdır hayatın ,buğulu bir camın ardından
İzlemek bir sanattır seneleri
Sabırlar kuşanmışız,zamana karşı
Ellerin nerede
Ya gözlerin ?
Papatya kokularıyla açtım mektuplarını

Yürürüz sabaha, şafaktan çalınmış geceler için
Kentler yürür ülkelere
Dirilir caddeler
Bir devinimdir gökyüzü
Diyalektik bir mevsimdir gözlerin, bölünüp dağılan
Ve gün batar
Unutulur suretimiz
Bir çağın ortasında

Biz ürkek bir yağmuruz
Islak bir gülüşüz
Sağanak halinde bulutların
Bir sevsek
Çivilenir,gül kokulu hayat
Toprağa, manyetik anaya
Ayrılık,paslı bir hüzündür
Ellerimize yapışan
Hoşça kal, filizlenen bir lügattır zulamızda
Geciken sabahlar
Uçan kuşlar
Son provasındalar ayrılğın