Kimsenin konuşmadığı bir dil gibiyim
Kelimeler boğazımda, çığlık atsam duyanım yok
Kahrım cümlelere sığmaz, yazsam okuyamazlar
Kahreden acımın adıdır yalnızlık.
Kendi başına ölmekte zormuş yaşarsan anlarsın
Kalırsın bir başına anılara dalar, boğulursun
Karnına hançer saplanır elbet bir gün
Kırdığın yerden umarım sende kırılırsın.
Karanlık geceler düşmanın olsun dertleşeme
Kalk git yaralarımı artık daha fazla deşme
Kalbine umut ekilmesin, filiz verme hiçbir bahar
Kum tanelerini say, yalnızlığın ona dek düşsün
Kayıt Tarihi : 21.2.2023 21:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!