Ayrılınca senden Hazar gözlü yâr
Yüreğim burkuldu, gözler yaş doldu.
Sensiz yıllarımda olmadı bahar
Işığından yoksun yazım kış oldu.
Ömrüm yetse; görsem bir kez yüzünü
Kumral saçlarını, mavi gözünü
Ne olur işitsem tek bir sözünü;
Beyhude hep hayâl oldu, düş oldu.
Adını anmaktan yorulmaz dilim
Saçın okşamaya yetişmez elim
Tükendi takatim, büküldü belim
Gönlüm başpehlivan, sinem tuş oldu.
Bilmem damarımdaki kanda mısın?
Elazığ, Tatvan, İzmir, Van’da mısın?
Sen bendeki can içre canda mısın?
Seni içe içe kalbim keş oldu.
Aradım da bulamadım resmini
Dilime pelesenk ettim ismini
Yarabbim ölmeden göster hüsnünü
Ruhum can kafesten uçan kuş oldu.
Kayıt Tarihi : 30.11.2022 01:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çok uzun. 60 yıl diyelim geçelim. Bu duyguları anlatan bir şarkı var onun hikâyesi. "Kayboldum Kaybolan Yıllar İçinde."
![Sebahattin Karadaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/11/30/ayrilik-1913.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!