Ayrılık Şiiri - Nahil Boztepe

Sevdiğim uğruna, ağlayan şahsın,
Yeniden canlandı, sisli mezası.
Yıllardır içimde,susmayan ahsın,
Bitmedi gönlümün, senli ezası.

Anladım ki sevda,ben için puç’muş,
Bülbül küsmüş güle,terk etmiş uçmuş.
Sevmek diyorlar ya, büyük bir suçmuş.
Sevenlerin bitmez,uzun cezası.

Aklıma geldikçe,har oldu külüm,
Bize uzak değil, yakındır ölüm.
Aşık Maşuk’una, yapar mı zulüm,
Vicdanın varmıdır,buna rızası?

Sen gidince dünya,dar geldi bana,
Bir kabristan oldu, döndü zindana.
Ne nazlı şiirler, yazardım sana,
Eğer olmasaydı, gönül kazası.

Herkes bu dünyada,durur kiracı,
Bu yüzden gönüller, sevgi muhtacı.
Diyordun Boztepe,hiç çekme acı,
Bak şimdi sızlıyor,her bir azası