Saatin on ikiyi gösterdiği an gibi olmak istedim seninle
Oysa saat altı gibi olduk
Sen başka kutba bakıyorsun, ben başka…
Anlık öfkemin esiriyim artık
Düşüncem kısıtlandı o an
Çıktım ben ben olmaktan
Dönülmez yolun yolcusuyum gayri
Her ayrılık acıtır
Bazıları o an, bazıları bir süre, biri bir ömür
Ömürlük acımsın sevdiğim
Dipsiz bir bunalımdayım artık
Aldığım soluk bile batıyor bıçak gibi
Donukluk var üzerimde yüreğimin sıkıntısından
Kayıtsızım artık olan biten her şeye
Kayıtsızım artık kendime
Kalabalıklar içerisinde onlardan uzak bir yaşam benimkisi
Gayesiz, umutsuz, zincire vurulmuş gibi
Emekli oldum tüm yaşanacaklardan
Işık olup saçılıyor etrafa insanların neşesi
Ben ışığın açıldığı andaki karanlığı yaşıyorum
Heves kırıklarıyla doldurdum içimi
Neyleyim içinde olmadığın güzelliği?
Neyleyim birlikte olamadığımız yaşantıyı?
Kayıt Tarihi : 5.7.2021 15:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!