Musammat Gazel-ayrılık

Özlem dolu geçti yıllar ne ziyândır bu ayrılık,
Suskundur şakıyan diller ne figândır bu ayrılık.

Elâ gözlüm şirin sözlüm edâlı işveli nazlım,
Âh benim bülbül avâzlım ne yamândır bu
ayrılık.

Geçti bahar geçti yazlar içimde yok oldu hazlar,
Çekilmiyor artık nazlar ne zamandır bu ayrılık.

Neredesin ol nigârım senden öz-ge yoktur yârim
Gönlüm deki âhü-zârım ne hüsrân dır bu ayrılık.

Akan sular durulmuyor sevdâ serden sıyrılmıyor,
Gönüller hiç ayrılmıyor ne yalandır bu ayrılık.

Ezelden yazılmış yazım dinmiyor yürekte sızım
Yetim kalır oğlum kızım ne efgândır bu ayrılık.

Bir değil bin derdim çoktur, elbette ki ölüm haktır,
Sineme saplanan oktur ne gümândır bu ayrılık

Dosta gider benim yolum Niyâz da dır ağzım dilim,
Dökülür yaprağım gülüm ne hazândır bu ayrılık.

Şerifeyim doldum taştım ne tez hayli zaman aştım,
Hicrân ateşinde piştim ne âyândır bu ayrılık.