Ayrılık Şiiri - Meriç Kubat

Bir fidan gibiydin gönül bahçeme ekilen
Korkardım büyümeden eğilecek boynun
Hangi çiçek korkmaz ki susuz kalmaktan

Leylası değil mi mecnunu susuz çöllere düşüren
Gül dikeninden ayrı durur mu
Yoksa batar mıydı sen onu severken

Anladım ki ayrılıklarmış asıl baharları susturan
Mavi gökyüzü solmaz mı ayrılsa güneşin koynundan
Şimdi bir damla yaş gibisin
Sevgimden bin yudum eksilen