Ayrılık Şiiri - Naki Aydoğan

Ayrılık
Sevgimiz var aramızda aşk
Gönül köşkümüzü öreriz
İkimiz bir kul oluruz Allah’a
Yaşar gideriz ailecek
Sevgimizle ayrılırız akrabalıktan
Saygımızla gireriz yine topluma
Kulluğumuz bir yaşamamızda
Ayrılığımız bir vücut olmamızda
Anam babam benden küçük
Çocuklarım benden büyük
Vücut büyük, büyür
Doğar yine büyür
Aramızda ölüm var dönüyor dünya işte
Bir boyumuz bir ağaç boyu ömrümüz
Bir anda ne olur
Biz oluşur farkına varmayız
Nefes alır veririz
Bir yıl oldu neler oldu
Otlar yeşillenip sararıp kurudu
Bir saksıda suladık özel zaman verdik
Zamanı bir sera yaptık
Özelleştik
Yine yoktan var edemeyiz bir an her şeyi
Yokluğumuz bir yok edemeyiz kendimizi
Eker biçeriz saklar öğütüp pişiririz
Soframız kurulur kalkar
Üç öğün açlığımız su mineral
Otların bitip yeşermesi misali
Ağaçların çiçek açıp meyve vermesi
Bir mevsim
Hayvanların yavrulaması bir mevsim
Yetişmesi yıllar…
Bizimde düşünmemiz her şeyi anımızla
Zaman olur yaşarız işte…
…
Her bilinmeyene bir inanç doğması gibi
Her bilinene de bir ifade son olur
Yokluğa nasıl var oluruz
Varlığımız kul olur
Allah’a kulluğumuz bir aşkla
Bir birimize sevgiyle bağlanmak saygıyla çözülmektir
Olağan sabırsızlık, niye telaşımız
Hep inançla olmaz bilmekte gerek
Başlangıçsız niyetler bir tespih çekilir
Bir son bul, bir son gül
Anlamını oku kitaplarda manasını bul düşüncende
Teşbih et ifade et ispat olsun
Bir arkadaş bulun bir sevgili edin
Bir zaman ayrılık varsa aranızda
Yolculuğun vardır tamamla
İster dünyayı dolaş istersen düşünde bulun
Ağaç olmadan ağaçtan inemezsin
Don olmadan don giyemezsin
İnsan olmadan insan bulunmazsın
Arkanda korsan insanlığını bir insanla karşılaşmazsın
Aranır durursun yanar durursun!
Biri seni görecek durmazsan yetişebilekecek mi?
Ben demiyorum
Pir Sultan Abdal düşündürdü, okudum yazdım