Hangi ayrılık bir ömrü lekeleyebilirdi ki?
Hangi sevda, herkesi O'na benzetebilirdi?
İşte öyle sevmiştim seni...
Sen gittin ya;
Paramparça ettin hani, ağzına kadar senle dolu yüreğimi,
O parçalar herkeste şimdi.
Kiminin bakışında görüveriyor gözlerim, gözlerini,
Kiminin ağzından dökülen bir cümlede duyar oluyorum sesini.
Bazen bir kokuda kayboluyor benliğim,
Bazen bir gülüşle sana uçuyor ruhum, sahipsiz kalıyor bedenim.
Ey herkesten, her şeyden çok sevdiğim;
Öylesine Sen'le dolu ki bu şehir,
Her gülüş, her öpüş, her bakış sanki sana yazılan bir şiir,
Ve her şair, seni anlatıyor bana mısralarında, bir bir...
Oysa ben, senle dolu bir gelecek hayal etmiştim, geçmiş değil,
İyi ki'lerim ol istemiştim, keşkelerim değil..
Kayıt Tarihi : 10.1.2016 17:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"İNSANIN KAİNAT KADAR KALBİ OLSAYDI O KALBİN O RAHMANIN BUNCA İHSANATINA KARŞI MUHABBET VE MİNNETLE DOLMASI İKTİZA EDERDİ!"
Hayırlı çalışmalar.
TÜM YORUMLAR (4)