Ayrılık Şiiri - Ayten Öner

Gökte parlayan şimal,
Al bayraktaki yıldızlı ay,
Çorakte el,güzdeki yel şahit!
Bizim senle kavlimiz vardı.
Yüreğim kor kor,bedenim soğudu,
Ağır görünsede ölümün adı,
Ondan daha da agırı,
Kabirden bile dardır ayrılık!
Kendime bir kadeh sen koydum,
Hasret oldu bak adı,
Umudun ışıkları bir bir söndü,
Vedasız cıkıyorum gönlünden,
Belkı bir gün aşkını unuturda,
Uslanır bu deli yürek.
Ne hekimdedir ferman ne kadı,
Zıkkımın kökünden acıdır tadı,
Artık güz yelinden kestim umudu,
Musallada akan terdir ayrılık.