Şimdi ayrılığın resmi,
Yokluğun sarstı yüreğimi,
Kırık bir vazo gibiydi ardımda kalanlar.
Çığ gibi sevgimi çığ gibi acılarla bıraktın.
Defalarca geldim kapına cesaret edemedim o anda..
Artık gülüşlerime dikiş atıyorum.
Benden artık bahsetmek hayallerine doğru koş.
Hangi kitaba sığar bu dert tasa?
Haykırışlarım peşinde nerde şimdi sevgisi?
Benim açımı kaldıracak varmı bir kişi?
Hergün bekledim gelmediğin için hergün bir umut öldürdüm..
Zorla git istersen seni sensiz de yaşamaya alıştım artık!
Kayıt Tarihi : 29.12.2014 14:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!