Bir fırtına kopar dallardan önce.
En narin yaprakla başlar ayrılık
Sükutun azabı sarar maziyi
Titrek dudaklarla başlar ayrılık.
Ürkek bir yürekle geçer sorguya
Acil soluklarla düşerek yola
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Her şeyin çaresi var derler ama
Ayrılık ölümden beter demezler
Derdinin içinde durur dermanı
Kilidi açıp da yeter demezler
Kimler geçmedi ki bu dar kapıdan
Yüreği mahzundur dönerken yoldan
Sarsa da bulamaz dòrt yanı koldan
Bu tırpan bu düşü biçer demezler
Anlamaz yüreği kendini bile
Mendili eline verir kafile
Dökülür en acı cümleler dile
Yürek panzehiri içer demezler"
Ne çok da taddırdık bu zehri gönle
Neler sığdırmadık şu fani ömre
Ne ayrıldık ne kavuştuk sevenle
Insan kaderini seçer demezler!......Mediha Biyik
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta