Ayrılık Şiiri - Hüseyin Özen

Uyandığında başucunda beni görmeyeceksin
Kimse seni öperek uyandırmayacak
Bomboş bir eve açacaksın gözlerini
Ve bil ki yerimi hiç kimse dolduramayacak
Kalkacaksın yataktan ve mutfağa doğru gideceksin
Gİderken salonda ki kapalı televizyona takılacak gözlerin
Artık sabahları televizyonda sevdiğin şarkı çalmayacak
Mutfağa gittiğinde kahvaltının hazır olmadığını göreceksin
Evet artık sabahları kimse sana kahvaltı hazırlamayacak
Diğer odalara gideceksin teker teker kimse yok artık
İşte o an bir üşüme gelecek vücudunu saracak
Etrafında seni ısıtacak kimseyi bulamayınca
Ayrılık suratına tokat gibi çarpacak
İki damla gözyaşı süzülecek yanaklarında dudaklarına
Sonra yapmaman gereken ama yaptığın o hatayı anımsayacaksın
Ve birden hıçkırıklar yağacak gözlerinden
Gözyaşını silen olmayınca canın bir kez daha yanacak
Ağladığında hiç kimse sebebini sormadan seninle ağlamayacak
Ve unutma hayatında artık hiç birşey eskisi gibi olmayacak...