Ayrılık dediğin ateşten gömlek.
Sevdaya düşene layık mı giymek?
Yaşamak anlamsız, haramdır gülmek.
Sevene sebebi sorulur mu hiç?
Ölüm olsa, tanrı buyruğu dersin.
Göç etti dünyadan bir kulu dersin.
Hasta olsa, ilaç umudu dersin.
Ayrılığa çare bulunur mu hiç?
*(Merhaba Gazetesi Şarkı Sözü Yarışması'nda finalekaldı/10.07.1982)
*(Tarla dergisi/Sayı:96/4/Nisan 1996)
*(1995/1996 Yıllarında T.R.T.-T.S.M. güfte denetiminden geçmiştir.)
*(Sevda/Şiir/Cumali Karataş/Gramofon Kitaplığı/Aralık 2002/48 sayfa)
Kayıt Tarihi : 20.9.2008 12:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cumali Karataş](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/09/20/ayrilik-1444.jpg)
Ayrılık ölümden bile beter. Ölüm Tanrı hakkıdır. Ölüm haktır. Aşık Alı düşdü burda yadıma:
Ölüm haktır, çıkmak olmaz emirden,
İpek tora halka salma demirden,
Aydı, gündü gelib geçer ömürden,
Qocalırık, gören yaza ne qaldı...
Cumali Karataş da ölümü tanrı buyruğu diye hatırlatıyor bu şiirinde. Dünyadan göçen her kes bir tanrı kulu diyilmi? Bu dünyada ayrılıktan özge her şeyin bir elacı varmış. Hastanın şifası, dertlinin min bir derman elacı....
Bir tek ayrılığın dermanı yokmuş, yokmuş...
Güzel bir şiir. Seve seve okudum. Kaleminize merhaba.
TÜM YORUMLAR (1)