Ayrılık Şiiri - Zekai Sirkeci

Ayrılık...
Ölüm orucundaki yüreğin,
bir garip şehirde şimdi yapayalnız..
Düğüm düğüm boğazında sensizlik.
Oysa söz vermiştin bana,bir daha asla sevmeyecektin,
bir daha asla kelebek ,bir daha güvercin olmayacaktın.
Bir kız düştü düşlerine,şiir gibi.Masal gibi , için içine sığmadı,
konuşamadın,bakamadın gözlerine,
usulca eğdin başını çaresiz.
Sen uçurumlarda gezerdin,
imkansıza vurgundun ve Yorgun yüreğinle suskun ,
Dalıp gitti yollara gözlerin.
yapayalnız kaldın artık.
Dokunsalar ağlayacaktın çocuklar gibi.
Büyüdü gözleride yalnızlık.
Biliyorum ,böyle değildin önceleri.
Şarkılar dinlerdin sıcacık,
Şimdi bir evin var karanlık.
Bir odan var sessizliğe bürünmüş.
şimdi,içinde doğmadan öldürdüğün şiir,
başlamadan bitirdiğin sevda,
yüreğinde , ince bir sızı oldu ayrılık...
Zekai sirkeci...
◦