Bir tebessümdün dudağımda
Ve gözyaşım yüzümden süzülen
Unutmuş diyorlar
Kederim oldun şimdi
Yutamadığım, içimde
Tertemizdin düşlerimde
Kirpiklerin vardı, huzurun ve sevgin
Sevgisi vardı bakışının kalbimde
O adam seni sevmezden önce
Şimdi düşlerin bile tadı kalmadı
Gözyaşı olup akılamıyor senden öncesi gibi
Ve ağlanamıyor ana kucağında bile
Bir bulut çöktüki semtime
Kalmadı gamsız bir nefesim bile
Dolaşıyorum şehrin ıslak sokaklarını
Soluyorum o kirli kış havasını
Ne ümidim kaldı artık gözlerimde
Ne de şikayetim ümitsizlikten
Gözüyaşlı bir karanfilim
Yaşıyorum saksımda sensiz
O kadar işte...
Kayıt Tarihi : 13.2.2004 20:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zafer Dönmez](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/02/13/ayrilik-142.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!