Ayrılık Şiiri - Fadime Almamış

Derin bir acıdır bu ayrılık
Saatleri bilinmeyen zaman dilimi saklıdır içinde
Hırçınlıkla başlayan sevdaların
Ateşte yakılarak biten hikâyelerin
Başucuna konan fotoğrafa benzer
Umulmadık bir an onu getirdi
Umulmadık bir an onu uzak kıldı deriz
Hayat böyledir işte
Verdiğini alıp acıyı bırakır içine
Seni sen yapıp
Senden uzaklaştırır seni
Seni yıpratan şeyler sana direnmeyi öğretir
Öyle bir sevda saklıdır ki içimde
Çıkarmak istemem hiç
Elime konan kuşun uçmasını istemesem de
Uçup gidecektir birgün
Hayat önce yüzümüze güler
Sonra acı yüzünü gösterir
Sessiz yaşamalısın neyi yaşamak istiyorsan
Hep arkanda bir göz vardır
Yüreğine batsa da ayrılığın iğneleri
Acılarla güçlenirsin
Anlatılamayacak kadar güzel olan özgürlük istersin
Ama bu isteğin kabuğa döner
Bir yerlerde hep tuzak vardır
Düşmeden yürümelisin bu yollarda
Bataklık dipsiz bir kuyu gibidir
Sonunu oluşturur bataklık
Bir kere düştükten sonra sonun olur
Masumluğunu çalar bu hayatta
Sana da acıyı tattırtır
O sessizce devam eder yoluna
Yine bulur kendine kurban
Güçlü olmalısın
Ne olursa olsun hayatı gırgıra alacaksın
Gırgıra alacaksın ki hayat kıskansın seni
Sen hayata bir şey öğreteceksin ki
Hayat da sana imrensin
Bir kere her şeyi es geçeceksin
Kafana takmayacaksın
Seni bağımlı değil
Özgür kılmalı yaşantın
Ve bu hikâyenin başkahramanı olacaksın