Ayrılık Şiiri - Kubilay Demirkaya

Feleğin sağ dergâhında barınma
Sıkılan ben, gülen sensin ayrılık
Yerin sağlam, elem ipinden kopma
Kovulan ben, kalan sensin ayrılık

İster su ol çağla, ister yel boran
Menzil aşıp gelme mahsur gayyadan
Azap merteğini gözüme sokan
Kör olan ben, gören sensin ayrılık

Teslim bayrağında sallanır çile
Her tarafın hurda cav cavlı hile
Hüsran meyvesini serpiştir çöle
Aç olan ben, doyan sensin ayrılık

Zehir zıkkım dolu devran dolabı
Açtım kapısını keder şarabı
Tatlı olsun bari meşreplik kabı
Saçılan ben, karan sensin ayrılık

Yüzün kara olsun iki cihanda
Gözdağı ver küslük, iblis hanında
Beni de ağlattın kahır safında
Dağlanan ben, yakan sensin ayrılık

Altın tasla sunmasınlar balını
Yiğit bilmez kılıç çeken kahrını
Ölüm beter, keder açar falını
Kahrolan ben, kaçan sensin ayrılık