Ayrılık: Şiiri - Okan Yavuz

Ayrılık

Ayrılıklar acıdır, sen bunu bilemezsin.
Bir kırmızı gülün dikeni batarken eline,
Nefesin kesilir canın yanar ya, işte onun gibidir ayrılık.
Acıtır, yaralar seni ta derinden
Kan damlar yüreğinden, sel olup akar gider bir yerlerden.
Kimse göremez, hissedemez senin çektiğin acıyı..
Öksüz kalmışsın gibi olursun, bir de küser sana bedenin.
Sen ise kaçıp saklanmak istersin de,
Saklanacak yer bulamazsın koca evrende
Ağzına dolan acı, içtiğin suya karışır,
her yudum alışında yanar dilin, konuşamazsın.
Çektiğin acı yüzüne yansısa da, sen bunu kimselere anlatamazsın
Alay konusu olurum korkusundan..
Bir bıçak aliıpta vursaydı yüreğimdeki yaralara,
Akıtsaydı biriken cerahatleri
kesseydi ufak- ufak, inanın O kadar acı duymazsın,
ayrılırken çektiğin acı kadar.
İnsanın, ayrılırken çektiği acıdan daha öte bir şey olmaz diye düşünürsün.
Ayrılıklar acıdır güzelim, bunu yaşamadan anlayamazsın..
,,
Okan Yavuz