Ayrılık Şiiri - Sezgin Bektaş Sezzz

Son bestesini yalnızlıklarda dinledim ayrılıkların

Rüzgar uğultusunda

Fincandaki çayın buharında Gördüm Sensizliği

İki elim koynumda Evimin loş ışıklı

Penceresi Karanlığa bakan odamın

Duvarını süsleyen resmine bakarken Özledim Seni

Sana gelmek için bekleyen yanıp tutuşan

Yalın ayaklarıma teselliye damlarken gözyaşlarım, Çaresizdim

Gıcırdarken kapı kara kedinin aralayışıyla korktum

Ve kendimi koyu karanlıklar oltasında bir balık kadar kıskaçta sandım

Kendini bilmez kurşun gibi köreldi kalbim

Kim vurduya gitti sevgim

Tanrım unuttu beni mutluluktan yana

Acılar kucak kucak…

Artık tadı kaçtı

İstanbul sensiz yaşlanacak…