Gönlümdeki ateşi söndürmeyen ayrılık nasıl oldu.
Yoksa tabipler dert-i ızdırabıma ilaç mı buldu.
Belki de derdime derman bulunmayıp ümitler soldu.
Ne çare olur ki ölmeden, kabir dünyada hâsıl oldu.
Buhranların kasveti hüsran, hicranın felaketim oldu
Merhametsiz bir zalimin soğuk elerinde zaman durdu.
Eskiyen duygularım tükenip hayaller de unutuldu.
Ayrılık denilen sille-i kader sonunda bana vurdu.
Kayıt Tarihi : 11.2.2012 17:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!