Yamandır ayrılık, olduğu zaman
Hele zamansız geldiği zaman
Yumruklar sıkılır, isyanlar başlar
Yalnızlık sineyi deldiği zaman.
Aman ayrılık, yaman ayrılık
Ne din koydun, ne de iman ayrılık
Küsersin kadere, hemde gönlüne
Bırakıp her şeyi kendi haline
Gönüller burulur, gözlerde yaşlar
Sonbahar yerleşir garip gönlüne
Aman ayrılık, yaman ayrılık
Bilemedim neydi? neden ayrıldık
Ayrılık ateşten çembermiş kormuş
Ölüm ayrılığı, hepsinden zormuş
Bilen biliyor da, bilmeyen caşlar
İnsan oğlu, doğar, ölür, diyormuş
Aman ayrılık, yaman ayrılık
Doyamadım sana, hemen ayrıldık
Kayıt Tarihi : 19.11.2011 16:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)