Ayrılık Şiiri - Rabia Barış

AYRILIK

Ayrılık ağ ördü, hazin ağladım,
Gönül dara düştü, hüzün ağladım,
Gam yükü dağ oldu, yürek dağladım,
Sevgilim baktıkça uzadı yollar,
Tükenmek bilmedi şu hazin yıllar.

Bir dava uğruna çıktı hâdise,
Dertli yüreğimi düşürdün ye’se,
Ahı figandayım kulak ver sese,
Sevgilim baktıkça uzadı yollar,
Tükenmek bilmedi şu hazin yıllar.

Garip yüreğimin çilesiymiş bu,
Moskof namerdinin hilesiymiş bu,
Türkiye’m değil mi neresiymiş bu?
Sevgilim baktıkça uzadı yollar,
Tükenmek bilmedi şu hazin yıllar.

On yıldır yendedir kırık kolumuz,
Ayrılık ağında sabır yolumuz,
Allah’a ayandır garip halimiz.
Sevgilim baktıkça uzadı yollar,
Tükenmek bilmedi şu hazin yıllar.

Her Türk bir neferdir vatan uğrunda,
Özgürlük hakkımız kara bağrında,
Helaldir kanımız dünde, yarında.
Sevgilim baktıkça uzadı yollar,
Tükenmek bilmedi şu hazin yıllar.

Çok gözledim, gelemedim göz göze,
Ana, bacı dertli olduk biz bize,
Bunca yılda oturmadık diz dize.
Sevgilim baktıkça uzadı yollar,
Tükenmek bilmedi şu hazin yıllar.

Tıbbiyeden diplomamı aldım ben,
Derin derin hülyalara daldım ben,
Nerdesin yiğidim, doktor oldum ben.
Sevgilim baktıkça uzadı yollar,
Tükenmek bilmedi şu hazin yıllar.

Yıllardır özlemle vuslat bekledim,
Yanıyor şu gönlüm, öyle hasretim,
Atıl kollarıma yiğidim benim.
Sevgilim baktıkça uzadı yollar,
Tükenmek bilmedi şu hazin yıllar.

Geleceksin diye yoluna durdum,
Göçmen turnalara halini sordum,
Yirmi dört saati tüm sana kurdum.
Sevgilim baktıkça uzadı yollar,
Tükenmek bilmedi şu hazin yıllar.

Yaşanmış bir hikâye: Seksenli yıllarda yaşanmış sağ sol çatışmasında hapse düşen bir delikanlının geride kalan sevgilisinin feryadıdır. Annesinin ağzından dinlediğim bu hazin hikâyeyi şiirleştirdim.
Rabia BARIŞ