Ayrılık.
Derin olur aşk sevgi yarası kara gözlüm.
Hançer kama yarası gibi sızlatır gönlünü.
Sanma unutulup da kabuk bağlar bir gün.
Can evinden vurup,ciğerini dağlar bu yara.
Her gönülde bir zemheridir kıştır ayrılık.
Her ayrılıkta dertler yağar garip gönlüne.
Her ölüm erken ölüm olduğu gibi canda.
Her biten sevgide erken ölümdür erken.
Her sitem ve esinti darbe vurur dengene.
Karlar yağar aşka susamış gönül bahçene.
Ne renk kalır,ne koku darbe yiyen gülde.
Ses biter,stem başlar,şen şakrak bülbülde.
Ayrılıkta yastığın taş,döşeğin toprak olur.
Gözyaşların sel olur da,hep damlar durur.
Efkarın hüznün artık en doruklarında olur.
Bağrı yanık yetim gibi boynun da bükülür.
02/02/2010
Muharrem ÜZÜMLÜ
İlköğretim Müfettişi
Kayıt Tarihi : 27.3.2010 23:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muharrem Üzümlü](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/03/27/ayrilik-1117.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!