*** Ayrılık *** Şiiri - Necip Küçük

Gidiyor musun diye sormadın bana hiç
Gönderen sendin, sendin be Afşarım.

Terk etmeyi hiç istedim ben seni, inan hiç
Sana olan bu aşkı toprağa gömmeyi hele, hiç

En az senin kadar ben de üzgün öfkeliyim.
En az senin kadar bende hüzünlü endişeliyim...

Sen, sorgularken özlediğimi söylediğim de
Ben, yollarına bakıyordum sevgiyle sevinçle.

Bir tek sözün yeterdi dön artık dön demeye.
Oysa sen hep biliyordun susmanın koynunda.

Dönme zamanı gelmeden dönmeyeceğimi..
İnandıramam sana inandıramam Afşarım

Senle yaşamak varken bu sevdayı delice,
Şartlar kopardı bir birimizi bizden sinsice

Ben, geleyim artık dedikçe sen, dur dedin.
Ben, özledim seni dedikçe sen, bende dedin.

Zaten hiç konuşmayan sen hep yalvaran ben
Ne kadar çehren değişmiş ne kadar da meğer.

Oysa hiç böyle düşünmemiştim hayalim kırıldı..
Olan olmuş demek ki; gitmelerin zamanı şimdi.

Kavuşma umuduna sığınır atlatırım bende bu acıyı.
Ayrılıktan bıktım özledim ana baba kardeş bacıyı.

Duyuyor musun Afşarım duyuyor musun beni!
Gidişimiz yürekten değil zaten zorunluluktandı.

Seni de götürdük yüreğimizin içinde gurbetlere.
Bazı duygular vardır anlatılamaz, anlaşılır sadece.

Sen, beni hal katır sual ederken eşe dosta
Bir çağırışınla bu gurbeti yıkar yakar gelirim..
Afşarım...

Necip KÜÇÜK(07 Kasım 2009)