Sen gölgesinden kalktın diye eğmez başını söğüt ağacı..
Senin indiğin durakta beklemez hiçbir tren dönüşünü..
Bir beden tutar yas, gerçekten, ruhundan ayrılınca,
O da en fazla çürüyene kadar sürer..
Kayıt Tarihi : 1.2.2010 17:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!