Ayrılık Şiiri - Ahmet Yüksel Konya

Ayrılık, Bağlılığın kabusu
Belki de ruhların fanusu
Bağlılık denizinin yunusu
Vuslat sözlüğünün kamusu

Ayrılık büyük bir çile
Bağlılık sanki bir çelik
Ayrılık, bağlılık çeliğini ateşe sunar
Çilesini çeksin diye
Bağlılığın gücü görülsün diye

Çilede bağlar çözülsün diye
Yada bağlılıkta ki görkemli ağlara
Başka ağlar örülsün diye
Denizlerin ulaştığı gibi karalara
Vuslatla özlemler dürülsün diye

Ayrılık çilesinde
Bazı bağlar erir,
Çilenin şiddeti tenlerden bilinir
Tenlerden çilede renkler silinir
Silinti tenden kalbe erişir

Hırçın duygular aniden hissizleşir
Hissizlik akılla bağı bitirir
Akıldan ve duygulardan uzaklarda
Güzelin ördüğü bağlar yitirilir