AYRILIK Şiiri - Fazlı Çoban

AYRILIK

Ana kucağı soğur
Ayrılık öyküsünü yazan
Yürek gecede
Göz kapaklarım yorgun
Ve uykusuz
Diyarlar kalır
Uzun kelimelerde

Saçlarda soğuk demir
Aynalar ne kadar yabancı
Ranzalar uykusuz
Ayaklarda sızının izi
Sigarama sarılır
Sabah uykularında zaman

Ve yine yol arkadaşı
Yolculuk
Demirleri sevemedim ki
Yıldızlara sarıldığım
Üşümelerde sakladığım
Sesinden irkildiğim
Ölüm ellerimde

Ve pusu
Anam sardı yüzümü
Kımızı gül açtı
Çocuklar ağladı
Ayrılık ne büyük zulüm