Can evime akıtıp, aşk denilen kezzabı
Böyle sırtını dönüp nereye gidiyorsun
Göz yaşım dere olsa söndürmez bu gazabı
Rüya değil ki bunu kâhinler hayra yorsun
Böyle sırtını dönüp nereye gidiyorsun
Ararsan, alevlerin dillerinde ben varım
Sanma ki bu sevdayı yaşanmamış sayarım
Yazı yılgın, söz bitkin; aşk adını andıkça
Elde kalem titriyor, dilde kelam üşüyor
Kırk bir suyla yıkanan ateş hâlâ yandıkça
Gözden kayan yıldızlar ellerime düşüyor
Elde kalem titriyor, dilde kelam üşüyor
Gözyaşıysa mürekkep, göllerinde ben varım
Sayfalara sığar mı dildeki ahuzarım
Elif boylu güllerim nun misali büküldü
Gidişinle başlarken nihayetsiz eziyet
Cümle umut köküne kibrit suyu döküldü
Sevip sonra terketmek var mı böyle meziyet
Gidişinle başlarken nihayetsiz eziyet
Gülistanın kanayan güllerinde ben varım
Goncasından vazgeçtim dikenini ararım
Geceme nur dilesem, imkânsız mı sevgili
Güneşinden bir demet mızrağı salıvermen
Vuslatına kalemli, hicranına silgili
Açık gönül kapımdan ışıkla dalıvermen
Güneşinden bir demet mızrağı salıvermen
Sökmeyen şafakların tüllerinde ben varım
Bahtımın öksüz yıldız çöllerine kayarım
Acı bir tebessümün perdelenir ufkuma
Aldatıcı seraplar peşlerinden sürükler
Çölde açan zambaklar boyun büktükçe kuma
Gönlümdeki hicranın yangınını körükler
Aldatıcı seraplar peşlerinden sürükler
Leyla ile Mecnun’un çöllerinde ben varım
Ne sensiz rüya görür ne de hayal kurarım
Burçları mesken tuttun, yeryüzüne insene
Gökkuşağı, fallarda yağmursuz da açarmış
Ruhumdaki karanlık silinmez sittinsene
Ancak vuslat kandili tutuşunca naçarmış
Gökkuşağı fallarda yağmursuz da açarmış
Sam yeli süpürmeden yetişirsin umarım
Umudu kuma serptim remile isyankârım
Mümkün müdür sevgili; zaman tersine aksın
Gönlüme düşen ateş kül etmeden bıraksın
Bulut rüzgârsız uçsun, şimşek bulutsuz çaksın
Mümkün mü, düşmediği bir yeri ateş yaksın
Gönlüme düşen ateş kül etmeden bıraksın
Bir yangın gelip geçti küllerinde ben varım
Sönmeyen son kıvılcım olsun sana işmarım
........
Ararsan, alevlerin dillerinde ben varım
Gözyaşıysa mürekkep, göllerinde ben varım
Gülistanın kanayan güllerinde ben varım
Sökmeyen şafakların tüllerinde ben varım
Leyla ile Mecnun’un çöllerinde ben varım
Sam yeli süpürmeden yetişirsin umarım
Bir yangın gelip geçti, küllerinde ben varım
*****
19 Aralık 2017. Bodrum. Videolu şiir.
Kayıt Tarihi : 23.12.2017 12:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
https://www.youtube.com/watch?v=4dHeUTOdTAE
BAYILMAK TEK KELİME
/>
Sevgi ve saygılarımla.
Hani bir de derler ya ayrılırken "Beni unut!"
Sanki insan kendini unutabilirmiş gibi...
TÜM YORUMLAR (68)