Ayrılığın Vaktidir Şiiri - Özkan Yalçın

Birazdan
Biliriz ki ilk yazdan
Yeşeren gök sürgünün döl döktüğü kirazdan
Kar yağacak dört iklimin döşüne
İki bahar üşüyecek bir de yaz

Önce bir yaprak düşer dalından
Sonra yel olur

Tuttuğumuz ilk kadehte bölüşmek varsa
Varsa hiçle hepin tokuştuğu yer
-Dökülmesin gözlerinden onca yaş-
Soframı bundan böyle rüzgåra serer
Ordan içerim
Yağmur dinerse biraz

Damla damlayı öper kuşkusuz
Sevgi sel olur

Bir sevdâ yitiği balkır geceme
Yeşil mi gözleri elâ mı bilmem
-Renk vermediler ki dünyâma bir an-
Niçün dokunduğu yerde en soylu çıban
Salkımsaçak olur gönlümde patlar
Elde ede naz

AYRILIĞIN VAKTİDİR
Birazdan
Biliriz ki ilk yazdan
Yeşeren gök sürgünün döl döktüğü kirazdan
Kar yağacak dört iklimin döşüne
İki bahar üşüyecek bir de yaz

Önce bir yaprak düşer dalından
Sonra yel olur

Tuttuğumuz ilk kadehte bölüşmek varsa
Varsa hiçle hepin tokuştuğu yer
-Dökülmesin gözlerinden onca yaş-
Soframı bundan böyle rüzgåra serer
Ordan içerim
Yağmur dinerse biraz

Damla damlayı öper kuşkusuz
Sevgi sel olur

Bir sevdâ yitiği balkır geceme
Yeşil mi gözleri elâ mı bilmem
-Renk vermediler ki dünyâma bir an-
Niçün dokunduğu yerde en soylu çıban
Salkımsaçak olur gönlümde patlar
Elde ede naz

Kvranır bu yürek ‘şarkı’ya düşer
Tel tel olur

Her sarı yazmada ayrılık dal dal
Her uçak mâvide dünyâ bölünür
Gerçek o ki doğar büyür ve ölür
-Toprak görür, hava alır, su çeker-
Bir köşede çiçek diye açarız.
Çalmazsa ayaz

Git diyedir işareti cânânın
Bize gel olur
Böyle gördük bu âlemi güzel hey
Döndükçe döner felek
-Cem elinden câma giren yakut şarap misâli-
Ve her seferinde şeb-i yeldâ adına
Siyaha bürünür beyaz

Dile bugün âşinâdır simâlar
Yarın el olur