Ayrılığın Tek Suçlusuydu Sular

Duman rengi gene bu akşam sahil
Yansımalar kaybolmuş, kumlarda sinsi hüzün,
Şarkılar da eşlik etmiyor ki yağmura
Sularla sessizce sevişiyorken,
Ufuk çizgisinde görünmüyor kızıl gün,
İçimin ateşinin rengi gülüm
Senin gözlerimde gördüğün…
Asırlık özlemlere öykünür gene gönül
Ellerim soğuk, ellerim buz gibi,
Sevdalarımı kaybettim sularda
Hiç uyanamadığımız uykumuz gibi…

Hiç mi bitmeyecek sanmıştık ki baharı
Hiç teslim olmayacakmış gibi kışlara,
Ben kayboldum be yürek yarım kendimde
Sen beni kendi yüreğinde ara.
Her devrin hikâyesi farklı sevdalarda
Bizimkisi mahşer say, yaşanan art arda,
Çocukça sevmelerimizde delikanlı inadı
Olgunlaşmış gururumuzda çocuk aklı,
Bu akşam sulara yansıdı gençliğim
Sular bu akşam çırılçıplak aktı…

Yorulmaz ayaklarımızla koşardık
Bulutların üzerindeki kırlarda,
Fenomen mutluluklar sunardı bize
Okul harçlığı kıvamında bir bardak çay,
Yanında bölüştüğümüz çıtır Kum kapı simidi.
Yalova vapurunun çığlığı bölerdi
Erken sevda düşlerimizi,
Sularda dans ederken yakamozlar
Sen hatırlatırdın, geç kaldığımız evimizi…

Alnımdaki çizgiler değil aynalara yansıyan
Sebep değil bu hüzne saçımdaki aklar,
Mevsimsiz sancılar sarsa da başımı
İsyanlarda akıtmadım bir damla gözyaşımı,
Suçlu aramadım kaybolan duygulara
Boz bulanık seller karıştı be gülüm,
Sevda rengi akan sulara…

Sanki asırlar geçti, her şey su gibi aktı
Sorun zaten her zaman vakitsiz susamaktı,
Zamansız sevgilerdi zamanı eskiten
Eski aşklarda kaldı özlemi içimizin,
Siz yaşamadınız mı böylesi duyguları
Hiç özlediğiniz olmadı mı sizin,
Gözlerinize yabancı kalmadı mı uykular?
Sevgiliye kızamıyorum bu nedenle
Sevgiye küs değilim uzak kalsam da,
Susuzluğumuzdu kaybettiklerimiz
Ayrılığın tek suçlusuydu sular…

Murat Nail Güney İstanbul
25 Nisan 2011 Saat: 21.50