Gidişin benden çaldı bütün mutluluklarımı.
Kahkahalarımı yitirdiğim gün,
Yalnızlığa kurdum bütün saatlerimi.
Hıçkırıklarımın gölgesinde, gözyaşlarımı kurutup
Umut diye sakladım yüreğimde.
Yokluğun bir karabasan gibi çöktü üzerime,
Unutamadım gidişini…
Senden kalan yosunlaşmış anılar vurdukça pencereme,
Kangren olmuş duygularımı vaftiz ettim gecelerce.
Seni arasam da, bulamadım günlerce.
Kimsesiz kalmasın diye yalnızlığım,
Üstü başı dağınık düşlere sarıldım.
Yüreğimdeki karanlıkları aydınlatan gözlerin geldi aklıma.
Bütün aynalar ayrılığın suretini yansıtırken bana
Ben gözbebeklerinde kendimi buldum.
Kayıt Tarihi : 20.9.2024 13:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Sıddık Kaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/09/20/ayriligin-sureti.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)