Kar beyazı sevinçlerle
Süsledim yürüdüğün yolları.
Kan kırmızı güller büyüttüm gözyaşlarımla.
Gözlerin ki;
Bir tutsağın özgürlüğü kadar kutsaldır
Demir parmaklıklar arkasında.
Tapınaklar kurdum baktığın her yere.
Dönersin diye kandiller yaktım,
Adaklar adadım sonra bu tapınaklara.
Kendimden vazgeçtim,
Sen oldu aklım, fikrim, şiirim sazım.
Derken;
Yollarımızı ayırdı zalim bir hasret.
Soğuk bir mevsim girdi aramıza
Vakitsiz ayrılıklara düştü yolumuz.
Tutunamadık belki de,
Bu limanda dümensiz kaldı
Yelkenlerini aşka açan gemiler.
Sular duruldu anlamız ayrılıklara.
Ve martılar acıyla uçuştu denizlerden.
Kayıt Tarihi : 12.10.2005 14:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
SU GİBİ Şiir Grubumuz 25.07.2005 tarihinde kuruldu...
katkılarınız ve desteklerinizle bugünlere kadar geldi...
tartışmalar oldu, acılar paylaşıldı ve mutluluklar çoğaldı...
ve edebi adımlarımız güçlendi...
31.01.2008 tarihinde kapanacak olan grubumuzu önemsediğiniz,
çalışmalarımıza eşlik ettiğiniz için teşekkür ederim...
edebiyat adına, şiir adına daim başarılar dilerim...
Merâl Özcan
Dönersin diye kandiller yaktım,
Adaklar adadım sonra bu tapınaklara.
Kendimden vazgeçtim,
Sen oldu aklım, fikrim, şiirim sazım.
Yüreğinden dökülen her sözcük şiirleşerek antoloji'ye akmış ve bizleri de güzel anlatımınla büyülemişsin.
Kutlarım.
TÜM YORUMLAR (2)