Ayrılığın Sessiz Gölgesi Şiiri - Mehmet ...

Rengârenk hayaller kırgın asırlara…
Uçuşuyor tazeliğini kaybeden yıllar…
Bir mum gibi eridi gözlerin aynasında…
Yarına yara açan acının, sessiz hatıralarıyla…

Kanatlar semanın derin ufuklarında yorgun,
Tutacak bir el yok, yaklaşan karanlıklarda…
Işıkları idi yıldızlar, söndü birden birer onar...
Bir güneş vardı ki hayat veren, soldu dünyaya…

Irmaklar kurudu dert esen rüzgârların başında…
Yapraklar gömüldü buğulu camın aynasına…
Çiseleyen yağmurun ruhunda akan sitemin
Kaybolan çığlıkları esir düştü, bakışlara…

Ecelin sinesi yüreğin dolaşan hecelerinde…
Dizelere düşmüş ölüm her anın zerresinde.
Gülüşünü kaybetmiş neşeler yok artık…
Ağlayan bir çift göz kabrin başında artık…