Serin akşam rüzgarlarının estiği, çok güzel mevsimlerde.
Uzak bir şehirde yalnızsın.
Apansız yıldızlara bakar geçmişi anarsın.
Gözlerinden süzülen birkaç damla yaş dudaklarına değecek.
Acıyla sarsılacaksın.
Sonra evinin balkonuna kendince bir masa kurmuşsun,
Üzerinde en sevdiğin yemekler ve bir de beyaz şarap.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta