Ayrılığın Sesi Şiiri - Emrah Atalay

Her zaman sustun, sessiz kaldın
Söylemedin bir kere sevdiğini
Hayallerle yaşamak çok zor geliyor
O kadar hasrettim ki o iki kelimeye
Ama daha önce duyuldu
Ayrılığın sesi

Hayatı durdurdum, rüzgârı susturdum
Suskunluğun içinde yok oldum, kayboldum
Yeryüzünde bulamadım, uçan kuşlara sordum
Belki senden iki kelime duyarım sandım
Ama daha önce duyuldu
Ayrılığın sesi

Umutsuz kaldım, her gün ağladım
Sabahları iki kelimenin hayali ile uyandım
Hayalde olsa o kadar güzel ki sabahlarım
Hala sensiz, sessiz ve yalnızım
Keşke bir rüya olsa diye çok yalvardım
Ama gerçek oldu
Ayrılığın sesi