Ayrılığın Rengi Şiiri - Veysel Tırpan

AYRILIĞIN RENGİ

Bir limon çiçeğiydi sesin
Sözcüklerin gelincik
Rüzgâr gibi geçtin buradan
Gelişin meltem, gidişin fırtına
Bir yalnızlık kokuyor sokaklar

Ne zaman elime kalemi alsam
Koşar gelirsin
Saçlarını dökersin gecelerime
Soluğunu duyarım mısralarımda

Bulutlara karışıyor kimi zaman gözlerin
İçimde çözülmeyen upuzun bir sessizlik
Meğer iki damla gözyaşıymış ayrılığın rengi