Ayrılığın Perdesi Şiiri - Talha Özsarı

Kalkmıyor önümden ayrılığın perdesi,
Daha adımımı attığımın ertesi,
Ağıdımı doğurdu gurbetlik ülkesi.
Henüz çıkmış meydana ilk hayat kertesi,
Kalkmıyor önümden ayrılığın perdesi!

Sessizliğin içinde o bir sabit ritim,
Başlangıçlara yırtık mim, hudutlara bitim.
Sıkıştı rüzgarın kollarında biletim,
Elimde düğüm, hayatın ilk ve son sesi,
Kalkmıyor önümden ayrılığın perdesi!

Sıkmışken ruhumu hep bilindik istilâm,
Burçların arasından buselik bir kelam.
Gitmek kaderi bu yolun, kalana selam!
Gelir mi peşimden dostumun can nefesi,
Kalkmıyor önümden ayrılğın perdesi!

Büküldü elimde tebesümüm bir sabah,
Bulmuşken olmasın yitiğim yine intibah...
Uzağa düştüm ey visal bilmem kaç fersah,
Gölgesinden müjdenin, düşümde kafesi.
Kalkmıyor önümden ayrılığın perdesi!

Haziran 2025, Sivas