Ayrılığın Mevsimi Şiiri - Ayşenur Takak

O mevsimde bulanıktı herşey
Ahlar geçti dilimizden
Radyoda bir kaç satır ayrılık şiirlerinden
Bir kaç satır hüzünden..
O mevsimde kuşkuluydu herşey
Kitaplar anlatmazdı birşey
Anlam vermezdi..
Kuşlar uçmazdı
Zaman dururdu hiç geçmeyecek gibi
Gök kubbe gibiydi heryer
Dudakların patladığı,
Gözyaşların durmadığı,
Dillere hasretin düştüğü zamandı
O mevsimde doğmazdı güneş
Birisi dokunsa ağlamaklı insanlar vardı
Sıktıkca dişini kalbin eridiği zamandı
O mevsimde kalem kağıda aşıktı
Boş sayfa bulunmazdı
Ayrılık şiirleri dillere pek bir yakışırdı
Şiirler özleme pek bir anlam katardı
O mevsimde daha çok üşürdü eller
Yaşamanın hiçbir anlamı kalmazdı
Sarılan,
El ele dolaşan insanlar,
Daha çok ağlatırdı
Fotoğraflar hasreti azaltmazdı
Buğulu camlara isimler yazılırdı
İmkansız bekleyişler,
Dönmeleri beklenen insanlar vardı
O mevsimde zehir olurdu gezilen yerler
Anısı olan herşey acı verirdi
Çekilen acı kalbi yerinden çıkarırdı
Bütün bedeni bir ağrı sarardı
O mevsim öldürürdü insanı
Ayrılığın mevsimi..