Ayrılığın Leş Kokusu Şiiri - Cem Kamalı

Bakır bir testide kaynıyorum,
Tuzsuz bir su içindeyim.
Alevleri yükseltiyor rüzgâr,
Kemiklerimi kırıp odun yapmışım.

Acı mı bu çektiğim,
Yoksa diri bir yalan mı hissettiğim?
Etlerimden örülmüş şişler çeviriyorum,
Ateşin koynunda geçiyor içim.

Her şey kitabına uygun sürüyor,
Aşk ile çakıyorum ateşi kemiklerime.
Kalbim,
Ceset dolu bir tarla,
Hasat zamanı çoktan geçti.

Yağmur ekip, kan biçiyorum soluğuma,
Toprak kokusu var yüreğimde.
Ve ciğerlerimden hiç gitmiyor;
Ayrılığın bir leşi andıran kokusu..