Ayrılığın ilk günü, yaşanamaz o acı
Kalpdir insanı seven, bunu böyle bilesin
Toprak nişan vermişse, odur yarin baştacı
Gözden uzak olanı, yere koyup bölesin
Açmış güller dalını, diken batsa ne gerek
Ecel vakti kaşını, kaldırmayıp gülerek
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Bölemezsin Kardeşim, bölemezsin... İnsan tamahını, sevincini bölebilir, gıdım gıdım tadabilir de, acıyı, hele yitikliğin acısını nasıl böler?
O acıyı ancak yaşayanlar bilir...
Şiiri ve değerli dostumu kutlarım...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta