Ayrılığın ilk günü, yaşanamaz o acı
Kalpdir insanı seven, bunu böyle bilesin
Toprak nişan vermişse, odur yarin baştacı
Gözden uzak olanı, yere koyup bölesin
Açmış güller dalını, diken batsa ne gerek
Ecel vakti kaşını, kaldırmayıp gülerek
Dili rengini vermiş, ağlatmayı bilerek
Gözden uzak olanı, yere koyup bölesin
Konuşmayı bilmemiş, hecelenmesi pek zor
Bir muma eteş olmak, yüreklerde sanki kor
Yoksa yanan ateşe, dokunması gerçek hor
Gözden uzak olanı, yere koyup bölesin
Yitirilmiş hayatı, güzelmi haydi söyle
Yari ancak tadacak, tanıyabilse öyle
Ayrılıklar mum tutmuş, hasret oluşmuş böyle
Gözden uzak olanı, yere koyup bölesin
Sevginin bedelini, hayatıyla ödemek
Kuşlar öter gün batar, yarınlara gel demek
Kalpde beklenenleri, gönüllerde eğlemek
Gözden uzak olanı, yere koyup bölesin
Dolu dizgin geçecek, birazdan güneş doğar
Yüreğimden düşecek, sevdası yari boğar
Parçalayıp bölecek, acısı gönül oğar
Gözden uzak olanı, yere koyup bölesin
Bahattin Tonbul
8.9.2013
Kayıt Tarihi : 23.11.2013 09:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ayrılık ve acısı..........7+7
O acıyı ancak yaşayanlar bilir...
Şiiri ve değerli dostumu kutlarım...
TÜM YORUMLAR (1)