Ayrılığın Hüznü Şiiri - Meliha Kar

Umar
Kapılarını çarpıyor birer, birer
Yılların yol ettiği yüzüme.
Dağılıyorum
Ayrılığın hüznü çöküyor geceme
Yalnızlık
Kara kış yorganı
Sarılıyor yaz evime...

Ayrılığın galasındayım
Yazgım düştü perdeye
İnadına mehtap el ediyor
Kanarken yüreğim
Bir sızıdan ötekine...

Vay içime sığmayan düşlerim vay!
İnce belli,
Kalemdi kaşları...
Bilmezdim eskiden
Ayrılık neydi
Kime akardı gözyaşları?

Ebelenecek kaç an kaldı
Daha kaç takvim sobeler
Ömrüme göçmen kuşları...

Meliha KAR