Ayrılığın Hüznü Şiiri - Mehmet Ali Demirel

Yine gecenin koynunda sensizim,
Sessizliğin derin, boşluğun dipsiz.
Bir rüzgar gibi geçtin ömrümden,
Gölgen kaldı geride, içimde sızısız.

Ellerin düşlerimde, dokunuşun soğuk,
Bir bulut gibi ağır çöktü hasretin.
Şimdi uzaklarda solmuş bir gül gibi,
Sensizliğin bahçesinde solgun dilim.

Sözlerin yankılanır boş duvarlarda,
Her kelime bir yara, her hece derin.
Birlikte kurduğumuz hayallerin yüküyle,
Sana dair tüm düşler elimde serin.

Bir vedaya sığmadı yaşanan onca şey,
Gitmek basit, kalmaksa bin bir cefaydı.
Ama bil ki, ayrılıklar hep ağırdır,
Gözlerimde hüzün, kalbimde yaraydı.

Yine de hatırlıyorum o ilk günü,
Ellerimizde umut, gözlerimizde ateş.
Şimdi karanlığa gömülü ne varsa,
Hepsi seninle gitmiş, bana düşmüş bu keder.

Memoçilo