Farkında olmadan yağmur yağmış baharda,
Anlamadım,sebeplerim vardı.
Tomurcuklar bahar deyip açmışlar o yağmuda,
Mor mor,sarı,beyaz.
Ayrılıkları gömdüm tomurcukların içine,
Nedenini ben de anlayamadım
Ama yine de gömdüm,
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Ayrılığın Hikayesi
Farkında olmadan yağmur yağmış baharda,
Anlamadım,sebeplerim vardı.
Tomurcuklar bahar deyip açmışlar o yağmuda,
Mor mor,sarı,beyaz.
Ayrılıkları gömdüm tomurcukların içine,
Nedenini ben de anlayamadım
Ama yine de gömdüm,
Kurtulmak istercesine ayrılıklardan.
Üşüdüm bu sabah,hava soğuk yağmurdan.
Çil çil çiseliyor yağmur.
Üşüdüm diyorum yağmura,
Kulaklarını tıkamış duymak istemiyor.
Okulu hatırlattı bu hava bana,
Gene gitmesek ne çıkar,
Uyuyalım hadi,devamsızlığımız dolmadı diyeceğim dostlara,
Latife etsem boş,onlar şimdi çok uzaklarda.
Sel gibi aktı aylar dostlarım;
Ayrılalı bir sene olacak,sizden,benden uzakta.
Lambaları söndürmedim.Saat gecenin ikisi,
İkinizi düşünüyorum muhtemel uyuyorsunuz.
Havada akşamdan kalma yağmur kokusu var,
Anlatsam ağlarsınız belki de.
Düşünmeden,dertler dertleri,
İklimlerse,iklimleri kovalıyor,bilmiyorum.
Bulutlarda ayrılık melodisi çalınıyor,melodi aynı melodi
Esmeyen rüzgara garip haller oluyor
Kaybedilen yılları geri getirecek mi sanki?
Sarhoş olmuş geceler,
İçmeden,hayallerle sarhoş,
Zamansız değil miydi zaten ayrılıklar?
İlkbahardan değil,yazdan başlar kırgın ayrılıklar.
Çok ağlamış dün akşam bulutlarla beraber,bahçemde açan gül,
Okşayamadım,boynu büküktü,acıdım.
Koparamadım da ne yapayım acıdım diyorum ya,acıdım.
Sebebini bilseydim,anlatırdım inanın bana,
Eskiden olduğu gibi saatlerce gülerdim belki de.
Vaktimi gezerek harcayamasamda,harcıyorum bir şekilde.
İnanın bana yine de geçmek bilmiyor,
Yarınları kovalayan,dünler,bugünler,yarınlar.
O kadar çok özledim ki sizi;
Rüya geliyor,ayrılığımızın ayrılığı.
Uykusuz geçen geceleri boş verin,boş verdim bende
Menekşeleri bekliyorum bu yaz,açsınlar diye.....
(İstanbul - 1999)
Nazmiye Kayar
nazmiye hanım ;
bu dünya ayrılıklar dünyasıdır..ama şiir de bahsi geçen ayrılık özlem dolu vuslatı özleyen ayrılık..yani sevgililerin hicran ayrılığı değil..
hepimizin okul,asker ve mahalle arkadaşları gibi arkadaşlıkları vardır..ama zamanla yeryüzüne dağılırız..bazen mektuplarla ,bazen tel ile bazen de bayramlarda görüşerek hasret gideririz..
bu çalışmanız böylesi vefa dolu bir dostluğun özlemi için yazılmış çok güzel bir çalışmadır..
arkadaşlık ve dostluk adına akıcı ve duygu yüklü yüreğinizin sesi olan bu güzel çalışmanızı beğenerek okudum..
kutlarım saygın kaleminizi ve sevgi dolu yüreğinizi..tam puan 10..akçaydan selam ve saygılarımla...ibrahim yılmaz
ayrılığa dair o kadar çok yazınız var ki...ama hepsi de güzell :)
''Rüya geliyor,ayrılığımızın ayrılığı.
Uykusuz geçen geceleri boş verin,boş verdim bende
Menekşeleri bekliyorum bu yaz,açsınlar diye....'' harika bir konu harika bir şiir..Her insanın dayanamadığı hassas olduğu anlar vardırya...Bende lise yıllarını ve dostlarımı :(
....Kutlarım şair.....
hani insanın Türkmenbaşı olası geliyor, herkese güne şiir okuyrak başlayacaksınız, şiir okuyarak çalışacaksınız, şiir okuyarak binceksiniz toplutaşım araçlalrına... o zamanda diktatör diyorlar allah kahretsin... ellerine sağlıkkk
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta